آیا کارمندان شما در شرکت احساس احترام می‌کنند؟

 با این حال هر سال شاهد هستیم که در مورد بدرفتاری و بی احترامی در شرکت‌ها نسبت به کارمندان، گزارشاتی منتشر می‌شود.

چه چیزی باعث این اتفاق می‌شود؟ اگرچه کارکنانی که به آنها احترام گذاشته نمی‌شود، کاملاً از نبود آن آگاهی دارند، اما افرادی که در شرکت‌ها بیشتر در معرض احترام هستند، معمولاً آنهایی هستند که در نقش‌های مدیریتی یا سایر نقش‌های رده بالا هستند و خب خیلی به این موضوع به عنوان مشکل نگاه نمی‌کنند.

به همین خاطر کارفرمایان ممکن است از عدم وجود احترام در شرکت خود کاملا بی اطلاع باشند. یک مسئله بزرگتر این است که انواع مدیران بد و کارفرمایان درک ناقصی از احترام در محل کار دارند، بنابراین حتی تلاش‌های آنها در برقرار کردن احترام در شرکت بسیار کوتاه است و خیلی جدی گرفته نمی‌شود.

احترام در شرکت‌ها

تحقیقات نشان می‌دهند که کارکنان برای دو نوع مختلف احترام ارزش قائل هستند. احترام متعلق به همه اعضای یک گروه کاری یا یک سازمان است و باید به همه به یک اندازه داده شود. برای عملی کردن این کار نیاز است که به صورت جهانی این فرهنگ جا بیفتد.

این با نشان دادن رفتار خوب و همراه با متانت و ساختن روالی که در آن همه اعضای شرکت دارای ارزش هستند، شکل می‌گیرد. در محیط‌هایی که احترام در آنها بسیار کم است، ما معمولاً شاهد مدیریت علمی بر نظارت و مدیریت خرد، تحریک پذیری و سوء استفاده از قدرت و این حس هستیم که کارمندان قابل معامله هستند.

احترام می‌تواند ویژگی‌ها یا رفتارهای ارزشمند کارمندان را نشان دهد و شما متوجه آنها شوید. احترام می‌تواند کارمندانی که بیش از انتظار عمل کرده‌اند را متمایز کند، به ویژه در خصوص کارهای فنی نشان می‌دهد که هر کارمند دارای نقاط قوت و استعداد منحصر به فردی است.

احترام نیاز کارمند برای ارزش گذاری بعد از انجام درست کارها را برآورده می‌کند. استفاده از اعتبار برای موفقیت دیگران و عدم آگاهی از دستاوردهای کارمندان نشانه کمبود احترام در شرکت است.

یکی از چالش‌های پیش روی کارفرمایان برای ساخت فضایی همراه با احترام در شرکت، یافتن تعادل بین دو نوع احترام است. عدم تعادل می‌تواند باعث بروز ناامیدی در کارمندان شود.

به عنوان مثال، کارفرمایانی که احترام زیاد به دست می‌آورند، اما احترام کمی به کارمندان خود می‌گذارند می‌توانند مسیری برای کارمند خود بسازند که در آن پیشرفت و موفقیتی وجود نداشته باشد، زیرا آنها تصور می‌کنند که با همه بدون توجه به عملکرد آنها یکسان و بدون احترام رفتار می‌شود.

در این مدل رفتار معمولا اهداف به صورت تیمی انجام می‌شوند، اما خطر کاهش انگیزه و مسئولیت پذیری میان کارمندان وجود دارد. در مقابل، شرکت‌هایی که احترام زیادی برای کارمندان خود قائل هستند، می‌توانند انگیزه را در کارمندان خود بیشتر کنند و باعث به وجود آمدن رقابت سالم در محیط کار و میان آنها شوند.

این استراتژی ممکن است در محیط‌هایی مانند بخش فروش که کارمندان نیاز کمتری برای همکاری متقابل با هم دارند نیز، به یک هدف منجر می‌شود. وقتی رهبران سازمان‌ها این نکات ریز را درک کنند، می‌توانند محیطی را بسازند که مناسب شرایط آنها باشد و در بیشتر موارد، محیطی خواهند ساخت که هر دو نوع احترام در آن وجود دارد. همچنین باعث می‌شود که دوستی کارمند با مدیر نیز بهبود پیدا می‌کند.

    کارکنانی که احساس احترام می‌کنند بیشتر از شرکت‌هایشان سپاسگزار هستند و به آنها وفادار هستند.

کارمندان اغلب با هدف رشد شغلی و پیشرفت در حرفه خود به شرکت‌ها می‌پیوندند تا به مرور زمان بتوانند روی رشد خود کار کنند. احترام در قبال این رشد مانند یک کاتالیزور عمل می‌کند. احساس احترام در محل کار به کارمندان، کمک می‌کند تا خود واقعی‌شان را پیدا کنند و به تقویت رشد شخصی آنها کمک می‌کند.

یک محل کار که احترام در آن وجود دارد، حتی می‌تواند منافع و مزایای بسیاری برای آن کسب و کار داشته باشد. کارکنانی که می‌گویند در محل کار احترام را حس می‌کنند، از شغل خود رضایت بیشتری دارند و از شرکت‌های خود سپاسگزارتر هستند و به آنها وفادار هستند. آنها از مقاومت بیشتری برخوردارند، با دیگران بیشتر تعامل و همکاری دارند، عملکرد بهتر و خلاقانه‌تری دارند و به احتمال زیاد رهبران خود را الگو قرار می‌دهند.

برعکس، عدم احترام می‌تواند باعث بروز آسیب در شرکت شود. احترام مانند اکسیژن است. تا زمانی که باشد، هیچ کس در مورد آن فکر نمی‌کند. اما اگر وجود نداشته باشد، به موضوعی تبدیل می‌شود که همه به آن فکر می‌کنند.

مدیران بررسی عملکرد فردی را برای سایر کارمندان شفاف می‌کنند. در برخی موارد، اهداف عملکرد و پیشرفت هر یک از کارکنان در یک صفحه سفید که برای کل تیم قابل مشاهده باشد، نوشته شده است.

این شفافیت به کارمندان این امکان را می‌دهد که در مورد احترام، چه نسبت به خود و چه نسبت به همکاران خود، را با دستاوردهای خاص مرتبط کنند. همچنین این کارمندان را تشویق می‌کند تا به جای مقایسه با سایر کارکنان، عملکرد خود را بر اساس یک استاندارد عینی بسنجند، که در این زمینه احتمالاً باعث تقویت رقابت میان آنها می‌شود.

کم کردن شکاف

در همه کسب و کارها به جز سازمان‌های دارای مشکل رفتاری، ساخت سازمانی که در آن احترام وجود دارد نیاز به تجدید نظر در سیاست‌های منابع انسانی یا سایر تغییرات رسمی ندارد.

در عوض، آنچه مورد نیاز است، توجه مداوم به روش‌های ریز اما مهمی است که می‌توانند احترام را به کارمندان منتقل کنند. در روش‌های زیر نکاتی برای اجرای این عملکرد وجود دارد که رهبران و مدیران می‌توانند برای ایجاد تأثیر بزرگ بر کارگران از این روش‌ها استفاده کنند.

۱. مبنایی برای احترام مشخص کنید

هر کارمندی باید احساس کند که شأن و منزلت وی شناخته شده و مورد احترام است. این امر به ویژه برای کارگران سطح پایین مهم‌تر است.

در مطالعه‌ی انجام شده بسیاری از نظافتچیان بیمارستان نشانه‌های به ظاهر ریزی را متوجه شدند که باعث می‌شد احساس کنند که ارزش آنها افزایش یافته یا کاهش یافته است. برخی از نظافتچیان هرگز مورد تأیید قرار نگرفتند و این باعث می‌شود احساس کنند در بیمارستان حضور ندارند و یا نادیده گرفته می‌شوند.

حتی در شرکت‌های معتبر، موضوع احترام بسیار مهم است. یکی از همکاران فروش اپل اولین برداشت خود از مدیرعامل این شرکت را در مقاله‌ی بلاگی اینگونه توضیح داده است: “برای تیم کوک هیچ سوال بیهوده‌ای وجود ندارد.

وقتی از او سؤال کردم و پاسخ من را داد احساس کردم که من مهم‌ترین فرد در اپل هستم. در واقع، او چنان مرا خطاب کرد که گویی من خود استیو جابز هستم. نگاه او، لحن او، مکث طولانی هنگام صحبت همه نشان دهنده این بود که برای حضور من ارزش قائل هستند. من یکی از ده‌ها هزار قسمت جدایی ناپذیر اپل بودم.

۲. بدانید که چگونه احترام را در محل کار خود منتقل کنید

چه مدیر باشیم و چه یکی از کارمندان، همه باید بتوانیم احترام را در شرکت جا بیندازیم تا بتوانیم ارزش گذاری اجتماعی را در شرکت اجرا کنیم. برای رهبران، تفویض وظایف مهم به افراد به صورت متعادل، دادن آزادی به کارمندان برای پیگیری ایده‌های خلاقانه، علاقه به زندگی غیر شغلی آنها و حمایت علنی از آنها در شرایط بحرانی از جمله رفتارهایی است که باعث احترام می‌شود.

در مورد چگونگی انتقال احترام به هنجارها توجه کنید. احترام گذاشتن به کارمندان ممکن است بخش با بخش فرق بکند. شاید نوع احترام در محل کار قبلی شما با نوع احترام در شرکت جدید شما، دو مقوله متفاوت باشند. یا شاید در محیط کار قبلی شما ارائه تعریف و تمجید و بازخورد انتقادی در طول جلسات احترام گذاشتن باشد، اما همکاران فعلی شما این را توهین آمیز بدانند.

۳. سلسله مراتب احترام باید رعایت شود

رفتارهای کارفرمایان اغلب در سراسر سازمان تقلید می‌شود و همان‌طور که انگیزه دادن می‌تواند از بالاترین رده به پایین‌ترین رده برسد، احترام نیز همین روند را می‌تواند داشته باشد. این نوع احترام، همچنین به احتمال زیاد نحوه برخورد کارمندان با مشتریان، شرکای صنعت و اعضای شرکت را شکل می‌دهد.

تصادفی نیست که در سال‌های اخیر Costco از نظر فوربس به عنوان بهترین برند کارفرمایی آمریکا رتبه بندی شده است و در نظرسنجی توسط شاخص رضایت مشتری در آمریکا “خرده فروش مورد علاقه آمریکایی‌ها” است. در طرف مقابل، شرکت‌هایی که “بدترین خدمات مشتری” را دارند اغلب در لیست “بدترین مکان برای کار” نیز قرار دارند.

۴. به احترام به کاری بدون پایان نگاه کنید

تصمیم گیری در مورد احترام گذاشتن به کارمندان مانند دیگر تصمیمات در مورد تقسیم چیزی در شرکت نیست (به عنوان مثال تقسیم وظایف، افزایش حقوق یا توجه). احترام هیچ محدودیتی ندارد؛ می‌توانید به یک کارمند احترام بگذارید بدون اینکه روند کاری دیگران را تغییر دهید. این امر هم در مورد احترام کارمند به مدیر و هم در مورد احترام مدیر به کارمند صدق می‌کند. احترام باید به طور یکسان به سرایدار و مدیر عامل داده شود.

نتیجه گیری

احترام چه از طرف کارمند به مدیر و چه از طرف مدیر و کارفرما به کارمند می‌تواند موفقیت شرکت و همچنین رشد و پیشرفت کارمند را رقم بزند. برای برقراری احترام در سازمان به دنبال یک استراتژی درست باشید و بایدها و نبایدهای آن را نیز به خوبی مطالعه کنید.

منبع: ایران تلنت

ویکی پلاست | مرجع بازار صنعت پلاستیک