ترفندهای حفظ نیروی کار نسل جدید

این روند بیانگر فشارهای مالی فزاینده‌‌ای است که متخصصان جوان با آن مواجه هستند، زیرا تورم و افزایش هزینه زندگی آنها را به سوی یافتن دستمزدهای بالاتر سوق می‌دهد.

با این حال، همه کارفرمایان انعطاف‌‌پذیری لازم برای افزایش قابل‌توجه دستمزدها را ندارند. شرکت‌ها برای پرداختن به این موضوع، باید استراتژی‌‌های نوآورانه‌‌ای را برای افزایش وفاداری و مشارکت کارکنان، بدون تکیه صرف بر انگیزه‌‌های مالی، مورد بررسی قرار دهند.

تغییر چشم‌‌انداز حفظ نیروی کار

مسیرهای پرپیچ و خم تغییر در چشم‌‌انداز استخدام فارغ‌‌التحصیلان در حال فراگیر شدن است و کارفرمایان را مجبور می‌کند تلاش‌‌های لازم را برای حفظ استخدام‌‌های جدید انجام دهند. براساس نظرسنجی جذب دانشجویان ISE، در سال ۲۰۱۶ کارفرمایان ۸۳‌درصد فارغ‌‌التحصیلانی را که استخدام کرده‌‌ بودند، پس از سه سال همچنان حفظ کرده‌اند.

اما این رقم بین سال‌های ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۴ کاهش قابل‌توجهی یافته و به ۷۰‌درصد رسیده است. این کاهش نرخ حفظ، نشان‌‌دهنده یک چالش فزاینده برای کارفرمایان برای حفظ نیروی کار باثبات است.

در حالی که مشاغل بخش عمومی با دستمزد کمتر متقاضی کمتری دارند، یک روند قابل‌توجه، افزایش تعداد درخواست‌‌ها برای بخش‌‌های پردرآمد مانند امور مالی است. این تغییر نشان می‌دهد که انگیزه‌‌های مالی برای فارغ التحصیلان در هنگام انتخاب مسیرهای شغلی، به یک عامل مهم تبدیل شده است.

 در حالی که بسیاری از فارغ‌‌التحصیلان، زمانی بالا رفتن از نردبان شغلی را در اولویت قرار می‌‌دادند، حالا افزایش هزینه‌‌های زندگی باعث شده برخی کارکنان جوان‌‌تر برای حفظ ثبات مالی، تاکید بیشتری بر تضمین مشاغل با درآمد بالاتر داشته باشند.

نیازها و انتظارات نیروی کار جوان

بسیاری از جوانان امروزی، بخش قابل‌توجهی از دوران تحصیل خود را در محیط‌‌های یادگیری آنلاین سپری کرده‌‌اند و حالا وارد بازار کار می‌‌شوند.

این تجربه، محیط‌‌های کاری ترکیبی حضوری/دورکاری را برای آنها جذاب کرده است. بنابراین، اغلب کارکنان نسل زد برای انعطاف‌‌پذیری که باعث می‌شود آنها بین مسوولیت‌‌های حرفه‌‌ای و اولویت‌‌های شخصی خود تعادل ایجاد کنند، ارزش قائل هستند.

مدل ترکیبی، مخلوطی از تعامل حضوری و روابط در دفتر کار با دورکاری و حمایت از سبک زندگی‌‌ متوازن‌‌تر را ارائه می‌کند. این اولویت دادن به انعطاف‌‌پذیری، یک انتظار کلیدی است که کارفرمایان باید برای جذب و حفظ استعدادهای جوان به آن توجه کنند.  علاوه بر این، امروزه کارکنانی که تازه استخدام می‌‌شوند، ارزش زیادی برای توسعه حرفه‌‌ای قائل هستند. 

آنها انتظار دارند به برنامه‌‌های جامع یادگیری و توسعه، مانند مربی‌‌گری شغلی، دسترسی داشته باشند. این منابع برای توسعه مهارت و پیشرفت شغلی ضروری هستند. در نتیجه، احتمال بیشتری وجود دارد که آن دسته از سازمان‌هایی که در برنامه‌‌های توسعه پایدار سرمایه‌گذاری می‌کنند و محیط‌‌های حمایتی را برای کارکنان جوان خود ایجاد می‌کنند، انتظارات افراد را برآورده ‌‌کنند و در حفظ آنها موفق ‌‌شوند.

ایجاد یک فرهنگ مشارکتی و فراگیر

یجاد یک فرهنگ مشارکتی و فراگیر، برای حفظ کارکنان جوان و پرورش حس تعلق در آنها امری ضروری است. فرهنگی که مبتنی بر آزادی عمل باشد و در آن مسوولیت‌‌پذیری افراد مورد تاکید و تشویق قرار گیرد، می‌تواند به طور قابل‌توجهی به کارکنان انگیزه و رشد شخصی آنها را پرورش دهد.

زمانی که به کارکنان برای مدیریت وظایف و تصمیم‌گیری اعتماد می‌شود، احساس ارزشمند بودن، داشتن آزادی عمل و سهیم شدن در موفقیت شرکت می‌کنند. این فرهنگ مثبت اعتماد، حس تعلق، مسوولیت‌‌پذیری و خودکنترلی را تشویق می‌کند که منجر به رضایت شغلی، انگیزه و بهره‌‌وری بالاتر می‌شود.

تشویق به آزادی عمل همچنین کارکنان را برای نوآوری کردن، تفکر خلاق و مشارکت موثر توانمند می‌‌سازد، زیرا آنها می‌‌دانند دیدگاه‌‌ها و مشارکت‌‌های منحصربه‌‌فردشان شناسایی و قدردانی می‌شود. چنین محیطی که حق تعیین سرنوشت را ترویج می‌کند، می‌تواند به‌‌ویژه برای کارکنان جوانی که به‌‌دنبال نقش‌‌ها و فرصت‌‌های معنادار و تاثیرگذار برای توسعه شخصی و حرفه‌‌ای هستند، جذاب باشد.

راه دیگر برای ایجاد یک فرهنگ مشارکتی، اجرای برنامه‌‌های جامع آموزش و مربی‌‌ گری شغلی و توسعه محیط کار است. کارفرماها می‌توانند از طریق ارائه آموزش شغلی، به کارکنان جوان کمک کنند تا نقاط قوت خود را شناسایی، اهداف حرفه‌‌ای را تعیین و برنامه‌‌های توسعه شخصی ایجاد کنند.

این کار نه تنها مهارت‌‌ها و بهره‌‌وری آنها را افزایش می‌دهد، بلکه باعث ایجاد حس وفاداری و تعهد آنها نیز می‌شود، زیرا کارکنان مسیر روشنی را برای رشد در شرکت می‌‌بینند. از طرفی بازخورد منظم، راهنمایی و فرصت‌‌های ارتقای مهارت می‌تواند بیشتر از پیشرفت شغلی آنها حمایت کند و به آنها احساس ارزشمند بودن، انگیزه و پایبندی به نقش‌‌هایشان در سازمان بدهد.

علاوه بر این، نشان دادن تعهد به توسعه پایدار می‌تواند تا حد زیادی بر حفظ کارکنان جوان تاثیر بگذارد. تحقیقات نشان می‌دهد که ۲۰‌درصد نسل زد و نسل هزاره، قبلا شغل یا صنعت خود را تغییر داده‌‌اند تا کار خود را با ارزش‌‌های زیست‌‌محیطی مورد نظر خود بهتر هماهنگ کنند.

 به این ترتیب، شرکت‌ها با اجرای شیوه‌‌هایی که دوستدار محیط‌زیست هستند و حمایت از طرح‌‌های سبز، می‌توانند فرهنگی در محیط کار ایجاد کنند که با ارزش‌‌های نسل‌‌های جوان‌‌تر همخوانی داشته باشد.  همان‌طور که نیروی کار به رشد و تکامل خود ادامه می‌دهد، بدیهی است که حفظ استعدادهای جوان نیازمند رویکردی چندوجهی است که فراتر از انگیزه‌‌های مالی صرف است.

در حالی که حقوق و دستمزد رقابتی همچنان به عنوان یک عامل مهم باقی می‌‌ماند، سازمان‌ها باید ایجاد محیط‌‌های کاری مشارکتی، ایجاد فرصت‌‌های رشد حرفه‌‌ای و همسویی با ارزش‌‌ها و ترجیحات نسل جوان‌‌تر را در اولویت قرار دهند.

کارفرمایانی که استراتژی‌‌های نوآورانه‌‌ را که به نیازها و ارزش‌‌های متنوع آنها اهمیت می‌دهد، در اولویت خود قرار می‌دهند، نه تنها استعدادهای برتر را جذب می‌کنند، بلکه نیروی کاری پویا، متعهد و پایدار را برای سال‌های آینده پرورش می‌دهند.

منبع

ویکی پلاست | مرجع بازار صنعت پلاستیک