راهکارهایی برای زمانی که منابع انسانی درباره رئیس سمی شما کاری نمی‏‏‌کند

در خیلی از شرکت‌ها این باور وجود دارد که واحد منابع انسانی بیشتر به دنبال محافظت از منافع سازمان و تامین نیازهای آنهاست تا نیازهای کارکنان. اگر رئیستان سمی است، احتمالا مورد استثنایی نباشد. رؤسای سمی که با پیامدهای رفتار خود روبه‌‌‌رو نمی‌‌‌شوند، اغلب نشانه فرهنگ سازمانی سمی بزرگ‌تری هستند که متاسفانه ممکن است شامل بخش منابع انسانی هم بشود.

اگر شما هم همین سوال را دارید، به احتمال زیاد قبلا گام‌‌‌های اولیه مهم را برای مواجهه با یک رئیس سمی برداشته‌‌‌اید و:

۱- سعی کرده‌‌‌اید با اشاره به نوع مشخص رفتار سمی مدیرتان، موقعیت را مدیریت کنید.

۲- سعی کرده‌‌‌اید انرژی خودتان را مدیریت کنید تا سلامت روان و آرامشتان را حفظ کنید.

۳- مساله را به منابع انسانی گزارش داده‌‌‌اید.

اگر تمام این کارها را کرده‌‌‌اید و به واحد منابع انسانی هم زمان کافی داده‌‌‌اید، دوباره با آنها تماس بگیرید و ببینید برای رسیدگی به رفتار مدیر شما چه اقداماتی در حال انجام است. احتمالا شما تنها کسی نیستید که تحت‌تاثیر چنین رفتاری قرار دارید و به یاد داشته باشید که قدرت در همبستگی است. اگر با همکاران خود راحت هستید و می‌توانید این موضوع را با آنها در میان بگذارید، احتمالا جمع‌‌‌‌‌‌‌‌‌آوری شکایت چند نفر از ‌‌‌آنها که مشکل مشابه شما را دارند و ارائه آن به بخش منابع انسانی و رهبران شرکت، موضوع را به قدری بزرگ کند که نتوانند آن را نادیده بگیرند.

اگر محل کارتان اتحادیه‌‌‌ای دارد، رجوع کردن به آنها هم می‌تواند راه دیگری برای رسیدگی به این مشکل باشد. کار نمایندگان اتحادیه حمایت از منافع کارکنان است و شاید بتوانند به مدیران ارشد فشار بیاورند که کاری بکنند.

اگر همه این راه‌‌‌ها را رفته‌‌‌اید و هیچ تغییری حاصل نشده است، تنها گزینه یافتن یک شغل جدید است. بیشتر افراد این توانایی را ندارند که به راحتی شغلشان را ترک کنند و حتی اگر شغلتان را دوست ندارید، فکر خوبی نیست که بدون اطلاع قبلی یک‌‌‌دفعه کارتان را ترک کنید. بررسی کنید ببینید بخش‌‌‌های دیگر یا مدیران واحدهای دیگری وجود دارند که بتوانید با آنها کار کنید و به صورت موقت یا دائمی انتقالی بگیرید.

احتمالا بهتر باشد در شرکت جدیدی به دنبال کار باشید. در مدتی که مشغول جست‌‌‌وجو برای پیدا کردن شغل بهتری هستید، حواستان به حفظ سلامت جسم و روحتان باشد و برای حفاظت از آن هرکاری می‌توانید انجام دهید. همچنین در طول روند مصاحبه برای شغل جدید، حتما حواستان به نشانه‌‌‌های هشداردهنده مدیران سمی هم باشد.

اما بعد از ترک سازمان و یافتن شغل تازه چه؟ نگرش‌‌‌ها درباره اینکه به اشتراک‌‌‌گذاری چه چیزهایی در فضای مجازی مجاز است، دارد تغییر می‌کند و برخی به دیگران هشدار می‌دهند که در شبکه‌‌‌هایی همچون لینکدین از رئیس سابق سمی خود بدگویی نکنند. شاید این دیدگاه تا حدی سنتی باشد، اما من معتقدم خطرات استفاده از رسانه‌‌‌های اجتماعی برای ابراز نارضایتی خود از رئیس سابقتان بیشتر از منافعش است.

پیش از آنکه کوچک‌ترین حرفی از شرکت یا رئیس سابق خود بزنید، اول بررسی کنید ببینید از نظر قانونی مجاز به افشای چه مواردی هستید. اگرچه در سال‌های اخیر مقاومت‌‌‌هایی در برابر این موضوع شکل گرفته و خیلی از کارکنان دیگر زیر بار این موضوع نمی‌‌‌روند، اما همچنان توافق‌‌‌نامه‌‌‌های عدم افشا (NDA) بسیار رایج هستند. این توافق‌‌‌نامه‌‌‌ها معمولا برای مدت مشخصی شما را از ابراز هرگونه اظهارنظر عمومی منفی درباره شرکت قبلی‌‌‌تان منع می‌کنند. ممکن است در فرآیند استخدام، یکی از آنها را امضا کرده و فراموش کرده باشید.

مسلم است که باید به رفتارهای نامناسب در محیط کار رسیدگی شود، اما تا زمانی که تصمیم نداشته باشید موضوع را به صورت قانونی و حقوقی پیگیری کنید، با انتقاد از مدیر یا شرکت سابق در فضای مجازی چیزی عایدتان نمی‌شود. اگر هم می‌‌‌خواهید به کارکنان آینده آن سازمان هشدار دهید، می‌توانید با انتشار نظرتان به صورت ناشناس در پلتفرم‌‌‌هایی همچون گلسدور، بدون اینکه به شهرت حرفه‌‌‌ای خود لطمه وارد کنید، به شکل موثرتری به این هدف دست یابید.

منبع: Fast Company/ دنیای اقتصاد

ویکی پلاست مرجع بازار صنعت پلاستیک