چگونه پوست ماهی و جلبک به حل بحران آلودگی پلاستیک کمک می‌کند؟

یکی از دانشجویان دانشگاه ساسِکس انگلستان با الهام از دریاها، راه حلی برای آلودگی پلاستیک‌های ساخته شده توسط انسان که اقیانوس‌های سراسر جهان را آلوده می‌کند، یافته است.

گروه ترجمه ویکی پلاست: دانشجوی رشته‌ی طراحی محصول، لوسی هیوز، نوعی پلاستیک زیستی ابداع کرده که از پوست و ضایعات ماهی و جلبک قرمز ساخته شده و می‌تواند تأثیر چشمگیری بر کاهش مقدار زباله‌های پلاستیکی غیر زیست‌تخریب‌پذیر تولیدشده در جهان داشته باشد.

این ماده‌ی کاملاً زیست‌تخریب‌پذیر و تجزیه‌شدنی که ماریناتِکس نام دارد، جایگزین مناسبی برای پوشش‌های پلاستیکی است که در حال حاضر به طور گسترده‌ای برای بسته‌بندی‌های مختلف مانند بسته‌‌ی ساندویچ استفاده می‌شود.

این ماده می‌تواند در مدت زمانی کمتر از یک ماه درون خاک تجزیه شود و به این ترتیب می‌تواند همراه زباله‌های غذایی معمولی دفع شود.

لوسی هیوز، دانشجوی سال چهارم طراحی محصول دانشگاه ساسکس می‌گوید: «به نظر من منطقی نبود که ما برای محصولاتی که طول عمر آن‌ها کمتر از یک روز است، از پلاستیکی استفاده می‌کنیم که ماده‌ای فوق‌العاده بادوام است.

و من تنها نبودم، جمعیت فزاینده‎‌ای از پیشگامان استفاده از پلاستیک زیستی در تلاشند جایگزینی برای وابستگی ما به پلاستیک پیدا کنند.»

«برای تولید ماریناتکس، ما یک پسماند طبیعی را به ماده‌ی اصلی محصول جدیدی تبدیل می‌کنیم. با این کار، ماده‌ای مقاوم، شفاف و مشابه پلاستیک ساخته‌ایم که با کره‌ی زمین سازگارتر است و طول عمر مناسب‌تری برای بسته‌بندی دارد.»

این دانشجوی 23 ساله‌ی اهل توییکنهام انگلستان، پس از بازدید از یک شرکت شیلات مستقر در نیوهاون به نام غذاهای دریایی MCB، ایده‌ی خود را اجرا کرد.

او با دیدن ضایعات طبیعی تولیدشده در صنعت شیلات، دریافت که منبع قابل اطمینان و فراوانی از این مواد وجود دارد، موادی که در ترکیب با یک پلیمر زیستی مانند جلبک قرمز، جایگزین بسیار کارآمدی برای پلاستیک را می‌سازد.

لوسی می‌گوید: «پلاستیک‌های زیستی جلبکی هر روز رایج‌تر می‌شوند، ولی مسئله‌ای که من در تولید با آن روبرو شدم این بود که پلاستیک‌هایی که بدون استفاده از ضایعات ماهی درست کردم، دوباره به شکل جلبک دریایی خرد می‌شد.

باید ماده‌ای پیدا می‌کردم که این فرمول را مقاوم‌تر کند. برای یافتن ماده‌ای از ضایعات طبیعی و محلی خود را به چالش کشیدم.

اولین تجربه‌ی من قبل از استفاده از ضایعات ماهی‌ها، انواع دیگر ضایعات دریایی مانند پوسته‌ی صدف و اسکلت خرچنگ بود. نتیجه‌ی این چالش، راه حلی از درون دریاها بود.»

یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که برخی پلاستیک‌های زیستی مانند PLA که از تخمیر نشاسته‌ی ذرت ساخته شده‌است، ادعای تجزیه‌پذیر بودن یا زیست‌تخریب‌پذیر بودن را اثبات نکرده و در مدت بیش از 3 سال، همچنان دست نخورده باقی مانده است.

ماریناتکس در مدت بسیار کمتری از آن زمان تجزیه می‌شود و تولید آن نیز بسیار ارزان‌تر است و به چرخه‌ی کاملاً جدید بازیافت نیاز ندارد.

همچنین این ماده‌ی جدید از یک کیسه‌ی پلاستیکی استاندارد مقاوم‌تر بوده و باعث ورود سموم به طبیعت نمی‌شود.

این ماده به عنوان بخشی از پروژه‌ی مدرک کارشناسی طراحی محصول دانشگاه ساسکس طراحی شده، ولی هیوز تصمیم دارد این ایده را توسعه دهد.

برای تولید این محصول باید آزمایش‌های بیشتر و برآوردهای تجاری انجام شود، ولی هیوز امیدوار است که پشتیبانی درست، می‌تواند در مدت زمانی حدود یک سال آن را برای عرضه به بازار آماده کند.

منبع

ویکی پلاست | توسعه ارتباطات، افزایش اطلاعات

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟ بلی خیر

امتیاز مطلب: 100%

لینک مطلب: https://wkpl.ir/n5080