چه کسانی در محیط کار دروغ می‌گویند و چگونه می‌توان آنها را شناسایی کرد؟

اخیرا طی یک پرس و جو در توییتر، این سوال از کاربران پرسیده شد؛ جالب است بدانید که 70 درصد مردم با دروغ گفتن در محیط کار موافقند. اما نکته ی جالب تر درباره ی 30 درصد باقی مانده است؛ آیا آنها هرگز دروغ نگفته اند؟

حقیقت این است که همه ی ما دروغ می گوییم. گفتن برخی دروغ ها از نگفتنشان بهتر است؛ برای مثال دروغی مثل "عزیزم، در این لباس خیلی زیبا شده ای" باعث می شود که احساس خوبی را در طرف مقابل ایجاد کنید.

میزان خوب بودن یک دروغ به آسیبی بستگی دارد که به فرد شنونده وارد می شود. برای مثال کسی دوست ندارد بداند که مدل مویی که انتخاب کرده اصلا مناسب نیست، پس ترجیحا به او حرفی نزنید.

دروغ های دیگر هرگز نباید گفته شوند و همه ی ما به خوبی از شرایط گفته شدن آنها با خبریم. برای مثال، کمپین های ریاست جمهوری به این دلیل شکل گرفته که دروغ های بیشتر دو طرف افشا شود.

مردم آمریکا احساس می کنند که در کاندید مورد نظر خود، مورد قابل اعتمادی وجود ندارد؛ اما کاندید ها معتقدند که دروغ هایی بدون آسیب را بر زبان جاری کرده اند. کسی که راستگو تر به نظر برسد، انتخاب خواهد شد.

چطور می توان فرد راستگو را تشخیص داد؟ کارشناسان می توانند روش های کاربردی بسیاری را معرفی کنند که از طریق آنها می توانید افراد راستگو را از دروغگو ها متمایز کنید. گفتگویی که از دو کاندید ریاست جمهوری در تمام شبکه های اجتماعی منتشر شده، یکی از پر بیننده ترین ویدیو ها بوده که رازهای بسیاری را افشا می کند.

کارول کینسی گومن، مربی تیم اجرایی معتقد است که حداقل 20 سرنخ شفاهی وجود دارد که از طریق آنها می توانید دروغ افراد را شناسایی کنید. در ادامه با 5 نمونه ی شاخص آشنا خواهید شد.

1. زمانی که مردم حقیقت را به صورت تحت اللفظی بیان می‌کنند، در حال دروغ گفتن هستند

برخی می گویند: «متاسفم که بیانیه ی من برای شما توهین آمیز بوده است»؛ این افراد در حقیقت اصلا متاسف نیستند. آنها حقیقتا از این متاسف اند که بیانیه ی آنها به شما توهین کرده، اما از اینکه به شما توهین کرده اند، متاسف نیستند. آیا متوجه تفاوت این دو شده اید؟

2. استفاده کردن از لغت‌های زیاد

افرادی که برای بیان یک موضوع ساده، 10 برابر بیشتر از افراد دیگر، از لغت استفاده می کنند، در حال دروغ گفتن هستند. با دقت به جزئیات استادانه ی هر رویداد یا شرایط دنیوی نگاه کنید.

افرادی که دروغ می گویند، در حال سر هم کردن داستان یا موضوعی هستند؛ که به گفته ی گومن، بار شناختی زیادی را در مغز خود دارند و باعث می شود از کلمات بیشتری استفاده کنند یا بیشتر حرف بزنند.

3. شبه انکار

گومن خاطر نشان می کند که اینگونه از پاسخ ها، مستقیما به سوال پاسخ نمی دهند، اما اینطور به نظر می رسد.

برای مثال، از کسی بپرسید که آیا چیزی را از دفتر دزدیده یا خیر؛ اگر با پاسخ هایی همچون: "به نظر شما من شبیه کسی هستم که چنین کاری می کند؟" مواجه شدید، بدانید که احتمالا دروغ شنیده اید. یک جواب صادقانه تر در کلمه ی "نه" خلاصه می شود.

4. مقدماتی، تکذیب‌نامه‌ها، اصلاح

این موارد را به خوبی می شناسید. عبارت های آزار دهنده ای همچون "تا آنجا که من می دانم" یا "تا جایی که دانش من اجازه می دهد" و یا حتی عبارت "شاید باور نکنید، اما..." در اکثر مواقع آغاز کننده ی یک دروغ هستند.

5. بیان‌های نرم‌کننده

این مورد از شایع ترین موارد در محیط کاری به شمار می رود. زمانی که افراد تمایلی به راست گفتن ندارند، با به کار بردن کلمات نرم قصد دارند تاثیر مخرب دروغ خود را کاهش دهند. برای مثال، به جای گفتن کلماتی همچون "او در این کار تقلب کرد" از عبارت "او اشتباه کرد" یا "اشتباها این کار را انجام داد" استفاده می کنند.

اینطور که به نظر می رسد، همیشه راست گفتن در محیط کار، بسیار مشکل و غیر ممکن است؛ اما گاهی اوقات، دروغ گفتن کار نادرستی بوده و اصلا قابل قبول نیست.

برای مثال می توان به زمان هایی اشاره کرد که می خواهید کسی را اخراج کنید. پنهان شدن در پشت کلماتی همچون "رئیسم از من می خواهد که تو را اخراج کنم" بسیار ظالمانه و بد است.

با این اوصاف، پیشنهاد می کنیم زمانی که احساس می کنید در حال شنیدن یک دروغ هستید، بیشتر هوشیار باشید.

منبع: یوکن
 

ویکی پلاست | مرجع بازار صنعت پلاستیک