چشم انداز صنایع پایین دستی اروپا تا سال 2021 میلادی

به گزارش ویکی پلاست به نقل از نیپنا، باوجود اینکه در سال‌های اخیر اروپا در صنعت پتروشیمی، افت قابل توجهی داشته است اما هنوز هم یکی از تاثیرگذارترین بازیگران در صنعت پتروشیمی محسوب می شود. به همین دلیل بررسی وضعیت آینده صنایع پتروشیمی بدون در نظر گرفتن تحولات این منطقه راه به جایی نخواهد برد.

نمودار 1- تعداد کل پروژه های فعال در صنعت پتروشیمی به تفکیک بخش و منطقه، 2016

منبع: The Future of Global Downstream Project Activity, 2017

در این مقاله سعی شده است که در ابتدا با بررسی آخرین وضعیت صنایع پایین دستی در بخش های مختلف اروپا، آینده این صنایع نیز در این نقطه از جهان مورد ارزیابی قرار گیرد. همانطور که در نمودار 1 ملاحظه می کنید تعداد پروژه های فعال در صنایع پایین دستی در اروپای شرقی در همه زیر بخش ها بیشتر از اروپای غربی بوده است. یکی از دلایل این امر این است که اروپای غربی در این زمینه ظرفیتش تکمیل شده است و به عبارتی به نقطه اشباع خود نزدیک می شود، در حالی که اروپای شرقی به دلیل عدم توسعه یافتگی ظرفیت های خالی بسیاری دارد که با بکارگیری آنها می تواند مسیر توسعه خود را هموار سازد.

ضمن اینکه بر اساس اطلاعات نمودار 1 زیربخش پالایشگاهی با دارا بودن 125 پروژه فعال در صنایع پایین دستی پیشرو بوده و پس از آن صنعت پتروشیمی با 101 پروژه فعال در جایگاه دوم قرار دارد. تولید گاز مایع یا LNG نیز با 80 پروژه فعال در جایگاه بعدی قرار دارد و این نشان از توجه روزافزون اروپا به تولید گاز مایع است که می تواند جایگاه رقابتی این منطقه را در این زمینه تقویت کند. نمودار 2 سهم هر یک از مناطق اروپا را از کل پروژه های فعال در صنایع پایین دستی اروپا در سال 2016 به تصویر می کشد.

نمودار 2- سهم بازار مناطق مختلف اروپا از پروژه های فعال در صنایع پایین دستی

منبع: The Future of Global Downstream Project Activity, 2017

همانطور که در نمودار 2 نمایش داده شده است روسیه با 33 درصد بیشترین سهم از پروژه های فعال در صنعت پتروشیمی را به خود اختصاص داده است و پس از اروپای غربی با 31 درصد در رتبه دوم قرار دارد، کشورهای اروپای شرقی و کشورهای مستقل مشترک المنافع نیز در رده های بعدی قرار دارند.

پروژه های پالایشگاهی فعال در روسیه

·         برنامه مدرن سازی پالایشگاه های روسیه برای تولید سوخت های با کیفیت تر به ارزش 55 میلیارد دلار آمریکا

تمرکز بر روی ظرفیت ارتقا و تبدیل

پروژه های رزنفت و لاک اویل که وظیفه ارتقای پالایشگاه را به عهده دارند

پروژه های پالایشگاهی دیگری نیز در دست احداث است که عبارتند از پالایشگاه گزپروم نفت اومسک، پالایشگاه نفت گاز آفیپاسکای

پروژه های فعال صنایع پایین دستی در کشورهای مستقل مشترک المنافع

قزاقستان

پروژه مدرن سازی پالایشگاه آتیرائو، به ارزش 697 میلیون دلار آمریکا که در فصل اول سال 2017 میلادی به بهره برداری رسید.

پروژه مدرن سازی پالایشگاه شیمکنت، به ارزش 2 میلیارد دلار آمریکا که در سال 2107 میلادی به بهره برداری رسید.

پروژه مدرن سازی پاولودار، به ارزش 2 میلیارد دلار آمریکا، که قرار بود در پایان سال 2018 به بهره برداری برسد.

برنامه ریزی برای آغاز احداث پالایشگاه چهارم

پروژه مجموعه ادغام شده آتیرائو به ارزش 2 میلیارد دلار آمریکا، که ظرفیت تولید آن 500 میلیون تن در سال است.

آذربایجان

مجموعه نفت و گاز و پتروشیمی بازسازی شده است.

پروژه توسعه و ارتقای پالایشگاه حیدر علی اف

پروژه مجتمع پتروشیمی سامگیت

ترکمنستان

مجتمع پتروشیمی کیانلی، به ارزش 7 میلیارد دلار آمریکا

پروژه مجتمع تولید کود شیمیایی گارابوگاز، به ارزش 3/1 میلیارد دلار آمریکا

پروژه GTL اوادان- دپه، دومین کارخانه تولید GTL کشور

ازبکستان

پروژه تولید مواد شیمیایی از گاز طبیعی سرگل، به ارزش 4 میلیارد دلار آمریکا که در اواخر سال 2015 به بهره برداری رسید.

کارخانه تولید آمونیاک و اوره ناویی (ظرفیت تولید 2 میلیون تن در سال آمونیاک و 75/1 میلیون تن اوره در سال)

کارخانه تولید GTL اتلین یول

کارخانه پالایش گاز کاندیم

اروپای غربی

کشورهای اروپایی عضو OECD موجی از سودهای بسیار بالا را در دو سال گذشته نصیب خود کردند، اما هنوز هم نسبت به برنامه خود عقب تر هستند. اتحادیه اورپا هنوز هم در صنعت پتروشیمی با مشکلات عدیده ای مواجه است که برخی از این مشکلات عبارتند از ظرفیت مازاد پالایشگاه های این منطقه، رقابت بین پالایشگاه های فوق مدرن، ترکیب محصولی نامتوازن، قوانین و مقررات مربوط به کارایی انرژی.

یکی دیگر از مشکلات اتحادیه اروپا این است که فشار زیادی برای تولید و استفاده از سوخت های زیستی و انرژی های تجدیدپذیر وجود دارد. برنامه 2020 اروپا (20-20-20) نیز به نوبه خود مشکلاتی آفریده است. بر اساس این برنامه کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید تا سال 2020:

میزان انتشار گازهای گلخانه ای را نسبت به سال 1990 به میزان 20 درصد کاهش دهند،

میزان مصرف انرژی های تجدیدپذیر از کل مصرف انرژی را به 20 درصد برسانند،

و میزان کارایی انرژی خود را به اندازه 20 درصد افزایش دهند.

نمودار 3 میزان تولید انواع سوخت ها در اروپا را از سال 2009 تا 2018 نشان می دهد و سپس مقادیر پیش بینی شده تا سال 2021 را به نمایش می گذارد.

نمودار 3- تولید انواع سوخت در اروپا بین سال های 2009 تا 2021

منبع: The Future of Global Downstream Project Activity, 2017

همانطور که در این نمودار مشاهده می کنید روند کلی تولید انواع سوخت و میزان تولید آنها تا سال 2021 دستخوش تغییرات زیادی نخواهد شد و به رغم کاهش های اندک در برخی محصولات نمی توان آن را تغییری قابل توجه تعبیر کرد.