چگونه ارتباطات خود را توسعه بدهیم؟ خلق شبکه روابط حرفه ای

اما اگر تمام تلاشی که برای ملاقات و برقراری ارتباط با مردم انجام می‌دهید، در واقع باعث کم شدن احتمال موفقیت شما شود، چه؟ این همان چیزی است که اسکات گربر، مدیرعامل کامیونیتی کمپانی، اخیراً در یادداشتی در نشریه هاروارد بیزینس در مورد آن بحث کرده است.

چرا پنج از پنجاه بیشتر است

این عنوان به معنای آن نیست که گربر نسبت به ایجاد روابط اهمیتی نمی‌دهد. او حتی بیشتر از یک شخص متوسط به نقش مرکزی افراد در موفقیت معتقد است و این عبارت تنها نشانگر اهمیت پرورش روابط و قدرت روابط نزدیک‌تر است.

ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنیم که پیش‌فرض “بزرگ‌تر بهتر است” فرض غالب هر چیزی شده است؛ بنابراین برای ما کاملاً طبیعی است که بخواهیم دایره روابط‌مان را از طریق شبکه‌های ارتباطی (آنلاین و آفلاین) افزایش دهیم، زیرا شناختن افراد بیشتر، شانس ما را برای دسترسی به فرصت‌هایی که ممکن است منجر به پیشرفت حرفه‌ای و موفقیت‌های مادی و غیرمادی شود، افزایش دهد و این توصیفی از رویکرد معمول به شبکه‌سازی است.

چه چیزی در این رویکرد اشتباه است؟ واقعیت این است که ما فقط ۲۴ ساعت در روز داریم. داشتن یک شبکه بزرگ و بدون ارتباطات به‌طورکلی به این معنی است که شما وقت گران‌بهایتان را به غریبه‌ها اختصاص دهید.

این‌ ساعتها زمان‌هایی هستند که شما آنها را در راستای تقویت و تغذیه حلقه درونی یا روابط نزدیک‌تر خود صرف نمی‌کنید.

با اختصاص وقتتان به ۵۰ نفر به جای ۵ نفر، ارزش بسیار کمتری از آن چیزی که فکر می‌کنید به دست می‌آورید.

به جای جمع‌آوری یک لیست در حال رشد از آشنایان تصادفی، بهتر است که بخش بزرگی از زمان خود را به آن کارآفرین دیگری که واقعاً مبارزات و کشمکش‌های شما را می‌فهمد، دوست قدیمی دبیرستانی که شما را به‌موقع سرزنش می‌کند یا دوست فوق‌العاده هوشمندی که همیشه شما را به دیدن جهان به روش‌های جدید سوق می‌دهد، اختصاص دهید.

ایده‌ای قدیمی که دوباره اهمیت می‌یابد

ایده “حلقه درونی” گربر ممکن است در عصر رسانه‌های اجتماعی غیرعادی باشد، اما جوامع، اهمیت این نوع زندگی تیمی را برای نسل‌ها درک کرده‌اند.

در اوکیناوای ژاپن، جایی که میانگین امید به زندگی زنان حدود ۹۰ سال، یعنی بیشترین سن در جهان است، مردم نوعی شبکه اجتماعی را به نام” موآی” تشکیل می‌دهند.

موآی یک گروه پنج‌نفره از دوستانی است که از نظر اجتماعی، احساسی و حتی مالی همدیگر را در طول تمام عمر حمایت می‌کنند.

مقاله‌ای که اخیرا در نیویورک‌تایمز منتشر شده است، نیز نقش دوستی را در طول عمر تایید می‌کند. دن بوتنر، در این مقاله توضیح می‌دهد: “به طور سنتی والدین در اوکیناوا، کودکان‌شان را از هنگام تولد در فضای یک موآی قرار می‌دهند و این جمع دوستان سفری به مدت یک عمر را با هم آغاز می‌کنند.”

موآی مفهومی جذاب است، اما انگار برای دوره‌ی ما کمی قدیمی است. با این حال نیاز به چنین گروه اجتماعی محکمی در فرهنگ ما کاملاً از بین نرفته است.

حلقه درونی شما، هدایت کننده مسیر زندگی‌تان است. چنان که انعکاس این جمله در این گفته معروف هم وجود دارد: “شما میانگین پنج نفری هستید که بیشتر زمان خود را با آنان سپری می‌کنید”.

می‌توانید ارزش چنین حلقه‌ای را با میزان شکوفا شدن ایده‌هایتان در آن احساس کنید.

پیش برو و روابط دوستانه نامناسب را کنار بزن!

فرض کنید این ایده که تعداد انگشت‌شماری از ارتباطات عمیق، قوی‌تر از یک شبکه گسترده با صدها یا هزاران رابطه کم‌عمق است را بپذیریم، اما اگر قبلاً شبکه ای عظیم را جمع کرده‌ایم، باید چگونه عمل کنیم؟

نادیده گرفتن ارتباطات‌مان در دنیای واقعی ممکن است قدری خطرناک باشد؛ اما با توجه به سخنان گربر و دیگران، زمان آن است که ما درباره غربال کردن آن دسته از روابطمان که واقعاً ارزشی برای ما ایجاد نمی‌کند، کمی جسورتر باشیم.

گربر توصیه می‌کند که خودتان را ارزیابی کنید. آیا شما کنترل روابطتان را در زندگی به دست دارید یا این کنترل را به دیگران واگذار کرده‌اید؟

اگر تصمیم نگیرید که قواعد تعامل و انتخاب کسانی که با شما در ارتباط‌اند مشخص کنید، کنترل زندگی‌تان را در دست نخواهید گرفت؛ بنابراین شروع به ایجاد برنامه‌ای برای کاهش سرمایه‌گذاری منابع‌تان (از جمله زمان) در روابطی کنید که خواسته‌های ناخوشایندی را به شما می‌دهند و این روند را تا زمانی ادامه دهید که بتوانید به‌طور کامل از آن فرد، تعهد یا فعالیت خارج شوید.

کریس ساوج، مدیرعامل شرکت ویستیا، می‌گوید: بیشتر مواقع ما باعث می‌شویم مردم اتفاقی وارد زندگی‌مان شوند.

اما اگر کارهایی انجام دهید که باعث شود فقط به ان نوع از افرادی که تمایل دارید فکر کنید و تمرین کنید تا انتخاب‌های آگاهانه‌تری در مورد شبکه اطرافتان داشته باشید، می‌تواند یکی از قوی‌ترین راه‌های رشد شخصی را دنبال کنید.

منبع:گروه آریانا