پلى فنيلن اكسايد، مزایا و کاربردها

پلی فنیلن اکسیدها که در سال ۱۹۶۴ توسط کمپانی جنرال الکتریک به بازار عرضه شدند از لحاظ ساختمانی یک پلی اترآروماتیک هستند.

این پلاستیک ها به خاطر پایداری، ابعادی فوق العاده، مقاومت خزشی خوب در دماهای بالا و جذب آب خیلی کم، معروف بوده و برای کاربردهای اتوکلاو ایده آل هستند.

خواص فیزیکی پلی فنیل‌اکسیدها اجازه کاربرد مهندسی را به آن ها می دهد. پلی فنیلن اکسیدها پلیمرهای تیره ای هستند با چگالی ۱/۰۶ (سبک ترین پلاستیک های مهندسی).

نقاط نرم شدن آن ها خیلی بالاست و به خاطر وجود حلقه در زنجیر ساختمانی آن‌ها پیوندهای خیلی قوی داشته و کارآیی خیلی خوبی در دمای بالا دارند. پلاستیک های PPO با کوپلاژ اکسیداسیونی فنل های دو استخلافی -۲ و ۶ تولید می شوند.

پلاستیک های PPO دارای مزایایی به شرح زیر هستند:

پلیمرهای PPO به خاطر ساختمان مولکولی منحصر به فرد می‌توانند در محدوده دمایی زیاد ۱۳۵-۱۸۹ درجه سانتیگراد سرویس دهی مفیدی داشته باشند.

پلیمرهای PPO رطوبت را خیلی کم جذب می کنند و اگر بارها در معرض بخار قرار گیرند مقاومت خود را حفظ می کنند (آب نمی‌تواند پلیمر را هیدرولیز کند) به خاطر مجموعه خواص ذکر شده پلیمرهای PPO قابیلیت اتوکلاوی زیادی دارند. همچنین پلاستیک های PPO در مقابل شوینده های داغ مقاوم هستند.

به‌علاوه این پلاستیک ها خواصی دارند که در کاربرد های مهندسی مهم هستند. پلاستیک های PPO فوق العاده چقرمه بوده و مقاومت ضربه ای بالایی دارند.

این پلاستیک های همچنین سفت، سخت و قوی بوده و در دماهای بالا مقاومت خزشی خیلی خوب دارند. این پلیمرها می سوزند ولی خود خاموش کن معرفی می شوند.

PPO خواص نارسانایی الکتریکی خوبی نیز دارند. بالاخره انبساط حرارتی پلاستیک های PPO آنقدر کم است که در مواردی جایگزین گرماسخت ها می شوند.

به جز قیمت بالا، هنگام کار با پلاستیک های PPO مسائل مهم دیگری نیز مطرح است که باید آن ها را مد نظر داشت. اولاً در مقابل اسیدها و اکسیدکننده های قوی و نیز حلال های کلردار، آروماتیک، یاکتون ها مقاومت ضعیفی دارند.

همچنین بخاطر اینکه دماهای فرآیندی بالایی لازم دارند (بالاتر از ۳۱۵ درجه سانتیگراد) به راحتی سایر گرما نرم ها فرآیند نمی شوند. محدوده دمایی لازم در فراروش خیلی حساس است. عملیات قالب گیری نیاز به قالب های گرم شده دارد.

همچنین رنگی کننده های محدودی وجود دارند که بتوانند دمای بالای فراروش را تحمل کنند. پلاستیک های PPO نمی توانند مقاومت جرقه ای عالی داشته باشند هر چند که بعضی از خواص الکتریکی خوب را دارند. پلاستیک های PPO کاربردهای خاص زیادی دارند.

به خاطر مقاومت در برابر بخار آب PPO در بعضی از موارد جایگزین فولاد ضد زنگ شده است که در ساخت وسایل و ابزارهای جراحی باید مکرراً با بخار استرلیز شوند.

همچنین به دلیل مقاومت فوق العاده ای در برابر آب و مواد شیمیایی مائی پلیمرهای PPO در ساخت قطعات ماشین های شستشو، لوله ها و اتصالات، پمپ ها، شیرها و سردوشی ها به کار می روند.

به دلیل مقاومت ضربه ای و خواص الکتریکی این پلیمر در ساخت کابینت تلویزیون، قطعات الکتریکی، قاب کامپیوتر و ماشین حساب و ماشین های صنعتی به کار می رود.

به‌علاوه پلیمرهای PPO در صنایع اتومبیل در ساخت داشبوردها، شبکه ها و پوشش چرخ ها به‌کار می رود. امروزه خیلی از فروشندگان رزین های PPO آن‌را با پلی استایرن برای بهبود قابلیت فراروش آلیاژ می‌کنند. در حقیقت مخلوط PPO/PS یکی از آلیاژهای پلاستیکی بود که جنبه تجارتی پیدا کرد.

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟ بلی خیر

امتیاز مطلب: 100%

لینک مطلب: https://wkpl.ir/n1470