فرمول قیمت های پایه وحی مُنزل نیست/ نیاز به بازنگری فوری

به گزارش ویکی پلاست، بر اساس آخرین قیمت های منتشر شده در سامانه نیما و دلار صرافی ملی (سه شنبه 30 دی 1399)، اختلاف به 4153 تومان رسیده و هر چه شتاب دلار صرافی در ریزش و افت زیاد است، دلار نیمایی، عجله ای برای کاهش ندارد! میانگین ماهانه دلار نیمایی، امروز 25,343 تومان و آخرین قیمت دلار صرافی، 21,190 تومان است.

بر اساس ماده 5 دستورالعمل تنظیم بازار محصولات پتروشیمی که اول دی ماه ابلاغ شد، قیمت پایه محصولات پتروشیمی در هر گروه کالایی، بر مبنای فرمول زیر محاسبه و مبنای رقابت بوده و به صورت هفتگی توسط شرکت ملی صنایع پتروشیمی اعلام می گردد: قیمت پایه = 95 درصد * قیمت فوب ایران در نشریات اعلام قیمت جهانی * میانگین ماهانه نرخ خرید و فروش ارز نیمایی اعلامی از سوی بانک مرکزی در سامانه sanarate.ir

مروری بر فرمول قیمت های پایه نشان می دهد، قبل از تک نرخی شدن دلار در فروردین سال 97، قیمت های پایه بر اساس میانگین هفتگی دلار آزاد تعیین می شد. دفتر توسعه، قیمت های دلار آزاد را جمع آوری و میانگین هفتگی آن را محاسبه و با نرخ دلار به دست آمده، قیمت پایه را با 95 درصد فوب خلیج فارس محاسبه و منتشر می کرد.

تعیین قیمت های پایه با میانگین هفتگی دلار آزاد، کمک می کرد تا قیمت های پایه، قیمت های واقعی بازار باشند و از سفته بازی و هجوم تقاضای غیرضروری جلوگیری شود.

با تک نرخی شدن دلار در فروردین سال 97 و الزام دفتر توسعه به تعیین قیمت های پایه با دلار 4200 تومانی، قیمت های پایه با واقعیت بازار اختلاف زیادی پیدا کرد و تقاضای غیر واقعی به صورت فزاینده ای راهی بازار محصولات پتروشیمی شد. غیرواقعی بودن قیمت ها، عرضه پتروشیمی ها را هر هفته کمتر از هفته قبل می کرد و از سوی دیگر، به علت قاچاق و راهی شدن مواد اولیه خریداری شده به بازار کشورهای همسایه، هر هفته بر تقاضا، افزوده می شد.

نهایتا در پایان مهرماه سال 97، دستورالعمل جدید ابلاغ و مصوب شد قیمت های پایه با نرخ ارزی جدید به نام نیما و میانگین هفتگی آن، محاسبه شوند. نرخ نیما، نرخ خرید و فروش حواله های صادراتی در سامانه نیما بود و در بدو شروع، اختلاف قابل توجهی با دلار صرافی داشت. اولین نرخ ارز نیمایی در 29 مهرماه 1397 با 86,866 ریال برای قیمت های پایه مورد استفاده قرار گرفت.

دو سال بعد از تغییر فرمول محاسبه قیمت های پایه با دلار نیمایی، در آبان ماه 1399، میانگین ماهانه جای میانگین هفتگی را گرفت تا در نوسانات شدید ارز و صعود مداوم قیمت دلار، افزایش قیمت ها به تأخیر بیفتد که این اهرم هم تنها دو هفته دوام آورد و باز هم قیمت های پایه به مدار صعودی برگشت.

از پایان مهر ماه 1399، دلار که از مرز 32 هزار تومان نیز عبور کرده بود به مسیر کاهشی وارد شد. با محرز شدن نتیجه انتخابات آمریکا، دلار رو به کاهش گذاشت و بازار نیز به فاز رکودی وارد شد. در دو هفته اخیر و از پایان دی ماه، ریزش قیمت دلار روند سریع تری گرفته و از 20 دی تا امروز (30 دی) 4160 تومان کاهش داشته و حتی کاهش دلار به پایین مرز 20 هزار تومان نیز در گمانه زنی ها، دیده می شود.

با افزایش اختلاف بین دلار صرافی و نیما، کارکرد دستورالعمل تنظیم بازار برای تعیین قیمت های پایه، اساسا با انحراف مواجه شده و هر چقدر تغییر در مبنای قیمت گذاری به تأخیر بیفتد، رکود در بازار عمیق تر خواهد شد و خریداران منتظر قیمت های پایین تر در هفته های بعد خواهند ماند.

در این مقطع، نقش نمایندگان صنایع پایین دست در کمیته تخصصی پتروشیمی، پر رنگ تر از گذشته خواهد بود. اتحادیه سراسری تأمین نیاز و انجمن ملی پلیمر به عنوان نمایندگان اتاق تعاون و اتاق بازرگانی، دو رأی در کمیته تخصصی پتروشیمی دارند و می توانند با ایجاد همگرایی در اعضای کمیته، علی الخصوص سازمان حمایت و وزارت صمت، درخواست بازنگری جدی برای تعیین قیمت های پایه دستورالعمل را خواستار شوند.

با واقعی تر شدن قیمت دلار صرافی، گام اول می تواند تغییر نرخ ارز از میانگین ماهانه دلار نیمایی به دلار صرافی باشد.

نظر و پیشنهاد شما چیست؟

 

ویکی پلاست | مرجع بازار صنعت پلاستیک