به گزارش ویکی پلاست، قاسم فدایی نوشت: در بهار امسال سود حاصل از رقابت محصول گرید بطری تندگویان حدور۱۵۰۰ میلیارد تومان و در تابستان ۹۵۰ میلیارد تومان بوده است.کاهش این سود موجب شد عده ای از سهامداران تندگویان نسبت به عرضه تلفیقی ، با نوشتن نامه ای اعتراض کنند.
اینکه اساسا چرا تولیدکننده باید متولی تنظیم بازار باشد را نمی فهمم و از قضا با مفهوم تنظیم بازار اصلا حس قرابت ندارم و اعتقاد دارم دولت و ارکان آن در گرداب مداخلات افتاده اند و بیشتر فرو میروند و خروجی آن افزایش قیمت این محصول تا ۱.۵ برابر قیمت جهانی است.
چرایی این اتفاق را در چند عامل باید جستجو کرد که مهم ترین آن مداخله دولت در قیمت گذاری پایه این محصول و همچنین موانع و اصطکاک های واردات این محصول است.متوسط مصرف این محصول در ماه ۲۸ هزار تن ، تولید تندگویان ۲۲ هزار تن و پروانه های صادره بیش از ۳۵ هزار تن است.
این سه عدد را کنار هم بگذاریم تا بفهمیمم پایان این ماجرا چیست.در اردیبهشت امسال قیمت این محصول با رقابت بیش از ۱۰۰ درصدی به ۷۰ هزار تومان رسید و این رقابت ها تشدید شد و نهایتا برای تعادل بازار تندگویان عرضه تلفیقی (تولید داخلی بعلاوه واردات ) را در تابستان بعهده گرفت.
عرضه تلفیقی به اتمام رسید و مجددا تلاطم به بازار برگشت و دوباره قیمت به بالای ۷۰ هزار تومان رسید . هرچند با شروع فصل سرما و کاهش تقاضا انتظار داریم حجم رقابت ها کم شود و بازار آرام آرام متعادل تر شود.
اما غرض این است که برای چندمین بار ببینیم که صرفا نیت خیر باعث حل مشکل نمی شود و ای بسا آب آتش را مدد شود چو نفت.قیمت گذاری پایه براساس دلار ۲۸۵۰۰ تومانی موجب شده است که همیشه تولید کننده نگران افت قیمت ناشی از شرایط بازار شود و ریسک واردات را نپذیرد.
تولید کنندهای که قیمت گذاری محصول تولیدی خود را براساس معاملات بورس کالا انجام می دهد به واردات کمتر فکر میکند. اما چرا؟ اینجا نقش مداخله دیگر دولت را میفهمیم.فرآیند بسیار طولانی و زمانبر واردات از زمان ثبت سفارش تا تخصیص ارز؛ خودمانع بسیار مهمی است.
شاید تنها نقش دولت در تنظیم گری قیمت ها ، کمرنگ تر کردن نقش خود در همهی فرآیندهاست.از قیمت گذاری تا فرآیندواردات.اما هنوز برای کاهش قیمت مسکن ،چه نسخه هایی میپیچند،برای کاهش قیمت شوینده، قیمت فلان محصول را در بورس ثابت نگه میدارندو یک اشتباه را بارها تکرار می کنند.
حرف جدیدی برای گفتن نبود ،تکرار یک مساله برای بار هزارم بود. سرنا را از سر گشاد نواختن است توسط سیاستگذار. خواستید قیمت را کنترل کنید اما ماجرا بدتر شد.محصول نهایی با چند برابر قیمت به دست مصرف کننده رسید و رفاه کل جامعه را کم کردید.
فردا دوباره بورس کالا را متهم نکنیم به گرانفروشی. برای حل مساله دوباره به فکرهای ژانگولری نیفتید. طبیعی است کشوری با جمعیت ایران ، هر روز به این محصول بیشتر نیاز دارد .تندگویان سرمایه بزرگی است. از تنها زنجیره های کامل تولید پلی استر در دنیا با بهترین لیسانسهای دنیا.
طبیعی است تندگویان باید به فکر تولید و افزایش ظرفیت باشد و رگولاتور هم موظف است فضای کسب و کار را طوری تسهیل نماید که رفاه عمومی هم افزایش یابد. افزایش شدید قیمت همانقدر خطرناک است که سرکوب قیمت.
من دغدغهی سهامداران محترم و مدیران تندگویان را میفهمم و هم رای هستم .اما فراموش نکنیم در فضای آزاد کسب و کار و نبود مداخله های دولتی قیمت محصول این نیست که امروز به دست مصرف کننده می رسد.
ویکی پلاست | مرجع بازار صنعت پلاستیک
دیدگاه خود را بنویسید
پتروشیمی ها
- آبادان
- آرتان پترو کیهان
- آریا ساسول
- اروند
- امیرکبیر
- ایلام
- Hyosung Topilene
- Ismail Resin Limited
- Reliance Industries Limited - هند
- بانیار پلیمر گنبد
- بندرامام
- پارس
- پتروپاک مشرق زمین
- پلی استایرن انبساطی سهند
- پلی استایرن انتخاب
- پلی اکریل ایران
- پلی پروپیلن جم (جم پیلن)
- پلی نار
- پلیمر کرمانشاه
- تبریز
- تخت جمشید
- تخت جمشید پارس
- تندگویان
- تولیدی پلاستیک ایسین
- جم
- خوزستان
- دی آریا پلیمر
- رجال
- شازند
- غدیر
- قائد بصیر
- قیام نخ
- کردستان
- گلپایگان
- لاله
- لرستان
- مارون
- محب بسپار ایده گستر
- محب پلیمر قم
- مهاباد
- مهر
- میاندوآب
- نوید زرشیمی
- هشت بهشت کیش
- هگمتانه