مانع خارجی انقلاب صنعتی ایران

به گزارش ویکی پلاست به نقل از دنیای اقتصاد، اینجاست که باید پرسید مهم‌ترین ملزومات پیوستن به انقلاب صنعتی چهارم چیست؟ ایران که هم‌‌‌اینک عمده تولیداتش را با تکنولوژی‌‌‌های نسل اول و دوم صنعت می‌‌‌سازد، اخیرا پیشنهادهایی از بازوی صنعتی سازمان ملل برای پیوستن به انقلاب صنعتی چهارم دریافت کرده که چهار محور کلی دارد. این پیشنهادها نیز محور بحث و تبادل نظر روسای کمیسیون‌‌‌ها بوده است.

طبق آنچه وب‌سایت خبری اتاق بازرگانی ایران اعلام کرده، فرصت‌‌‌های همکاری با سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (UNIDO) شامل ارتقا در زنجیره ارزش ملی، منطقه‌‌‌ای و جهان، توسعه تکنولوژی با تاکید بر انقلاب چهارم صنعتی، توسعه رسته‌‌‌ای اقتصاد پرارزش و بهبود فضای کسب و کار با استفاده از فناوری‌‌‌های جدید بوده است.

در این باره نگاه و نظر روسای کمیسیون‌‌‌های تخصصی اتاق بازرگانی ایران متفاوت است. با این‌حال حاضران اعلام کردند که چنین تحولی به تغییر ساختاری تولید کشور نیاز دارد. دو پیش‌‌‌نیاز این تحول ساختاری هم تجارت آزاد و برخورداری از نیروی انسانی توانمند است که بتواند خود را با تحولات صنعت نسل‌چهار هماهنگ کند.

البته به‌جز تجارت آزاد و تربیت نیروهای توانمند برای هماهنگ شدن با تحولات جدید، سرمایه‌گذاری انبوه هم احتمالا دیگر کاتالیزور انتقال ایران به عصر چهار صنعت است؛ وضعیتی که اگر به اتصال ایران به زنجیره منطقه‌‌‌ای و جهانی تولید ختم شود، کشور را قادر به نقش‌آفرینی بیشتر در صحنه اقتصاد بین‌الملل خواهد کرد. البته رسیدن به استانداردهای تولید طبق آخرین تحولات انقلاب رباتیک نیازمند رفع تحریم و روابط آزاد با جهان است.

علیرضا کلاهی رئیس کمیسیون صنایع، خسرو فروغان رئیس کمیسیون بازرگانی داخلی و اتاق بازرگانی ایران و امیرعابدی، رئیس کمیسیون توسعه صادرات از مهم‌ترین افرادی بودند که بر اهمیت توجه به مانع تحریم برای انتقال از نسل‌‌‌های یک و دو صنعت ایران به نسل چهار اشاره کردند.

از آنجا که کانون توجه یونیدو به عنوان بازوی صنعتی سازمان ملل همراه کردن با مسیر جهانی تحول تولید به نسل‌چهار است، رفع تحریم را باید مانع بزرگ همکاری دو طرف در این مسیر دانست. فناوری‌‌‌های نسل‌چهار صنعت که شامل دامنه وسیعی از تکنولوژی‌‌‌های مبتنی بر داده هستند، به شکل دیجیتال و از طریق اتصال طیف وسیعی از نوآوری‌‌‌ها شکل گرفته، امکان تحول در دقت، کیفیت، ایمنی و ابعاد تولید را صنایع می‌دهند.

چاپگرهای سه‌بعدی، فناوری‌‌‌های مبتنی بر ابرداده‌‌‌ها، دوربین‌‌‌ها، لیدارها و رادارهای نظارت هوشمند، واقعیت‌افزوده و ابداعات آن، تکنولوژی رباتیک و تحولات ناشی از یادگیری ماشینی و هوش مصنوعی به عنوان کانون‌‌‌های تحول تولید در نسل‌چهار صنعت، شکل و شمایل دیگری از صنعتگری را به فعالان اقتصادی در کشورهای مختلف تحمیل خواهند کرد. در این بین ایران به عنوان کشوری که کمتر تولیدکننده محصولات با فناوری بالا و پیچیدگی قابل‌توجه است، فاصله بسیاری از مسیر کنونی نسل‌چهار صنعت دارد.

همکاری با یونیدو می‌‌‌تواند در مسیر انتقال ایران به تولید رباتیک و دیجیتال، تسهیلگر قابل اعتماد باشد.در ابتدای این نشست، حسین سلاح‌‌‌ورزی، نایب‌‌‌رئیس اتاق ایران گفت: در اردیبهشت‌‌‌ماه امسال نشستی با نماینده یونیدو یا سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (The United Nations Industrial Development Organization) برگزار شد. در این نشست به همکاری یونیدو و بخش خصوصی برای توسعه صنعتی کشور و توسعه SMEها (کسب و کارهای کوچک و متوسط) تاکید شد.

نماینده یونیدو تمایل دارد برای افزایش حضور بخش خصوصی ایران در زنجیره ارزش منطقه‌‌‌ای و جهانی با اتاق ایران همکاری کند. اما هنوز جمع‌‌‌بندی کامل نظرات روسای کمیسیون‌‌‌ها، اعضای هیات نمایندگان، هیات‌رئیسه و تشکل‌های تخصصی اخذ نشده و برای تصمیم نهایی باید به جمع‌‌‌بندی کامل برسیم.

بعد از آن علیرضا کلاهی‌‌‌صمدی، رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران گفت: اگرچه قرارگرفتن در زنجیره ارزش جهانی در دوره تحریم بلندپروازانه است؛ اما باید از تجارب جهانی در دوره انقلاب چهارم صنعتی استفاده کنیم. باید این ظرفیت‌‌‌ها خوب فعال شوند و ما هم باید از کارشناسان برای انجام کار اصولی استفاده کنیم.

حتی اگر لازم است در این حوزه فراخوانی در سراسر کشور باشد تا مدیر پروژه قوی و مسلط به موضوع برای این حوزه انتخاب شود.بعد از آن فرشید شکرخدایی، رئیس کمیسیون توسعه پایدار، محیط‌‌‌زیست و آب اتاق ایران گفت: باید از تجارب جهانی در حوزه کارهای پروژه محور استفاده کنیم. فارغ از کمک مالی یونیدو، می‌‌‌توانیم از تجربه این سازمان در کنار تجربه کارشناسی خود استفاده کنیم.

از طرفی می‌‌‌توانیم یک اتاق متولی این همکاری باشد و از تشکیل کمیته شاید نتوانیم نتیجه خاصی بگیریم. همچنین باید منابع مالی‌ آن مشخص شود و اتاق ایران هم می‌‌‌تواند در این حوزه کمک کند.

در ادامه محمود اولیائی، رئیس کمیسیون مسوولیت اجتماعی و حاکمیت شرکتی اتاق ایران از اهمیت کارهای پروژه محوری گفت که دولت و بخش خصوصی درباره آن اطلاع چندانی ندارند؛ کارهای پروژه‌‌‌ای به معنای انجام فعالیتی در زمان، هزینه و با هدف مشخص.

برای این هدف باید تیمی با نظر تشکل‌های تخصصی و کمیسیون‌‌‌های تخصصی تشکیل و محورهای کار مشخص شود تا براساس این محورها کار انجام شود. باید کارها شفاف شود. برای پروژه باید فرد مشخصی تعیین شود که دانش و فراغت لازم را داشته باشد. باید مکانیزم نظارتی بر پروژه‌‌‌ها مشخص شود و کار مرحله‌‌‌به‌‌‌مرحله انجام شود.

بعد از آن سادینا آبائی، نایب‌‌‌رئیس کمیسیون احداث و خدمات فنی و مهندسی اتاق ایران بر جایگاه رگولاتوری اتاق ایران تاکید کرد وگفت: باید این جایگاه مورد توجه باشد و افراد حقیقی، حقوقی و تشکل‌ها باتوجه به تجربه حضور در پروژه‌‌‌های بین‌المللی، برای همکاری با یونیدو مشخص شوند. اما در همه این مسیرها باید به مساله شفافیت توجه شود.

در انقلاب چهارم صنعتی ما با دنیا فاصله معناداری داریم و باید از این فرصت‌‌‌ها بهره کافی بگیریم؛ اگرچه درنهایت باید از دل این همکاری الگوی ایرانی استخراج شود که بتوانیم در این مسیر موفق شویم.

در ادامه این نشست خسروفروغان، رئیس بازرگانی داخلی اتاق ایران گفت: بزرگ‌ترین عیب ما این است که به هیچ سازمان و نهادی اعتماد نمی‌‌‌کنیم در حالی که اصل بر این است که از دانش دنیا استفاده کنیم؛ کشورهای درحال توسعه و کشورهای جهان سوم هم، چنین کرده‌‌‌اند و همین همکاری‌‌‌ها باعث پیشرفت آنها شده است.

امیرعابدی، رئیس کمیسیون توسعه صادرات اتاق ایران نیز اظهار کرد: در این همکاری باید شرایط تحریم کشور در نظر گرفته شود؛ چون بدون همکاری با اقتصاد جهانی و فرصت‌‌‌های جهانی، توسعه صنعتی دشوار خواهد بود.

بابک عابدین، نایب‌‌‌رئیس کمیسیون فناوری اطلاعات و ارتباطات اتاق ایران هم گفت: تمرکز یونیدو بر افزایش SME‌ها و توسعه صنعتی فراگیر، انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر و استارت‌آپ‌‌‌هاست. ما هم می‌‌‌توانیم اولویت خودمان را عنوان و در این حوزه تعامل کنیم.

ویکی پلاست | مرجع بازار صنعت پلاستیک