تقدم خرید با کیست؟ تولیدکنندگان یا بازرگانی ها؟

با حضور شرکت های بازرگانی، تولیدکنندگان چگونه مواد اولیه خود را در رقابت نابرابر با نقدینگی و تقاضای شرکت های بازرگانی، خریداری کنند؟ این سؤالی است که بعد از انتشار طرح «مدیریت بازار» محصولات پتروشیمی، برای بسیاری از تولیدکنندگان صنایع پایین دستی مطرح شده است؟

بر اساس اطلاعات ویکی پلاست، در طرح جدید عرضه محصولات پتروشیمی بدون سقف بهین یاب، تقدم خرید با تولیدکنندگان است. هر آنچه از محصولات پتروشیمی عرضه شده در بورس کالا توسط تولیدکنندگان خریداری نشد، در عرضه ای مجزا برای شرکت های بازرگانی عرضه می شود.

خبر مرتبط

چراغ سبز بورس کالا به بازرگانی ها برای خرید مواد پتروشیمی/ رونمایی از الگوی جدید تنظیم بازار

این عرضه، مچینگ نیست و عرضه مجزایی است. احتمالا دلیل عرضه محصولات خریداری نشده در قالب عرضه مجزا و خارج از مدل مچینگ برای این است که اولا در مچینگ، کالاها صرفا با قیمت پایه خریداری می شوند و دوما، مچینگ اولویت زمانی دارد و در عرضه مجزا، اولویت زمانی از بین می رود و فروش، منصفانه تر خواهد بود.

به این ترتیب، شرکت های بازرگانی صرفا در عرضه مجدد امکان خرید دارند و در عرضه اولیه، فرصت خرید فقط برای شرکت های تولیدکننده فراهم است و سهم شرکت های بازرگانی، از کالاهای خریداری نشده تولیدکنندگان است.

سؤال دیگری که بسیار شنیده می شود، حجم عرضه هاست که با توجه به افزایش تقاضا، تغییر می کند یا خیر؟
در طرح جدید وزیر صمت برای مدیریت بازار فولاد و پتروشیمی، همه عرضه واحدهای بالادستی باید در بازار داخلی عرضه شود و مازاد خریداری نشده را، صنایع بالادستی می توانند صادر کنند. احتمال می رود با این طرح، حجم عرضه شرکت های پتروشیمی افزایش قابل توجهی داشته باشد.

فعالیت شرکت های بازرگانی از چه زمانی آغاز می شود؟

بورس کالا به زودی اقدام به پذیرش انبارهای مجاز خواهد کرد تا کالاهای خریداری شده توسط شرکت های بازرگانی به این انبارها منتقل شوند. محصولات خریداری شده توسط شرکت های بازرگانی، برای فروش باید مجددا در بورس کالا عرضه شوند و فروش مواد اولیه، صرفا در بورس کالا مجاز است. در حال حاضر، بورس کالا انبار شرکت های فولادی را پذیرش می کند و به زودی پذیرش انبارهای مجاز برای شرکت های پتروشیمی را آغاز می کند.

نظر شما چیست؟ آیا این طرح به نفع تولیدکنندگان است؟

ویکی پلاست | مرجع بازار صنعت پلاستیک

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟ بلی خیر

امتیاز مطلب: 100%

لینک مطلب: https://wkpl.ir/n10745

دیدگاه خود را بنویسید

اگر این دیدگاه پاسخ داده شد، به من ایمیل بزنید. فرستادن دیدگاه

ابراهیم عرشی شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰

سلام همین یک امتیاز را تولید کننده داشت که میتونست زنده باشه که این هم بگیرند چه فاجعه ای در بخش تولیدی به وجود میاد ارسال پاسخ

ممهدی توکلیتوکلی شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰

سلام در خصوص خرید واحدهای کوچک که امکان خرید از بورس را ندارند چه فکری شده؟ ارسال پاسخ

رسول زاهدی شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰

سلام،خوب هر سرمایه گذاری می‌تونه اقدام به گرفتن کد تولید کنه و همردیف تولید کننده واقعی با قدرت مالی چند برابر،اقدام به خرید کنه.
سوال اینکه،بازرگانی که مواد خودش رو میخواد بفروشه اولا با چه قیمتی باید عرضه بشه؟قیمت رو خود بازرگان مشخص میکنه یا جای دیگه؟ واینکه این مواد در نهایت باید به تولید کننده واقعی برسه،چرا واسطه درست میکنند.
خوب هر تولید کننده هر چقدر خواست بهش بدن و رقابت حذف بشه.چون با شرایط گفته شده،پتروشیمی ها توان عرضه به اندازه تقاضا رو دارن ارسال پاسخ

ویکی پلاست شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰

سرمایه گذار یا شرکت بازرگانی برای فروش در بورس کالا، حتما باید از بورس خریداری کرده باشه و نمی تونه محصول خریداری شده از سهمیه یک تولیدکننده رو توی بورس کالا بفروشه. قیمت ها برای فروش هم توسط بورس کالا تعیین میشه

یک تولید کننده شنبه ۱ آبان ۱۴۰۰

فرض کنید بار به دست بازرگان برسد حداقل یک دست هم که بچرخد تولید کننده باید گرانتر بخرد و در این مسیر سود مالیاتی دولت بیشتر می شود
در ایران بورس به معنی رقابت آزاد نیست و صاحبان قدرت اقتصادی با پشتیبانی قدرت سیاسی به اهداف خود می رسند ارسال پاسخ

گهر گرانول؛ تولید کامپاند و مواد اولیه پلیمری

«شرکت سالار شیمی»؛ تأمین کننده مواد پلیمری