طول عمر لوله پلی اتیلن

در گذشته، لوله‌های پلی اتیلن با تکنولوژی‌های ساده‌تری تولید می‌شدند و در نتیجه، دوام کمتری داشتند. اما با پیشرفت چشمگیر علم پلیمر و فناوری‌های نوین تولید، نسل جدیدی از لوله‌های پلی اتیلن با دیواره‌های نازک‌تر ولی مقاوم‌تر وارد بازار شده‌اند. این تحول موجب افزایش چشمگیر طول عمر مفید این محصولات شده است.

به طور میانگین، طول عمر لوله‌های پلی اتیلن بین ۵۰ تا ۱۰۰ سال است؛ عددی که بسته به نوع کاربری (انتقال آب، فاضلاب، گاز و...)، شرایط نصب و نگهداری، ممکن است متفاوت باشد. این میزان دوام، یکی از مهم‌ترین مزیت‌های رقابتی لوله‌های پلی اتیلن نسبت به سایر انواع لوله‌ها به شمار می‌رود.

عوامل مؤثر بر طول عمر لوله پلی اتیلن

عوامل متعددی در افزایش یا کاهش طول عمر لوله‌های پلی اتیلن نقش دارند. در ادامه به مهم‌ترین موارد اشاره می‌شود:

 ۱. کیفیت مواد اولیه

مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده عمر مفید لوله، نوع و کیفیت ماده اولیه پلی اتیلن است که در تولید آن استفاده می‌شود. اگر تولیدکننده از گریدهای مرغوب و استاندارد PE100 یا PE80 استفاده کند، مقاومت لوله در برابر فشار و خوردگی به‌مراتب افزایش می‌یابد. در مقابل، استفاده از مواد بازیافتی یا ترکیبات غیراستاندارد، باعث افت کیفیت و کاهش عمر محصول خواهد شد.

 ۲. تکنولوژی و فرآیند تولید

ماشین‌آلات مورد استفاده در تولید لوله و مهارت اپراتورها نقش کلیدی در دوام آن دارند. تنظیم دقیق دما، فشار اکستروژن و سرعت سرد شدن، همه در ساختار نهایی لوله تأثیر می‌گذارند. تولیدکنندگانی که از تجهیزات مدرن و اپراتورهای آموزش‌دیده استفاده می‌کنند، محصولاتی با عمر طولانی‌تر عرضه می‌نمایند.

 ۳. نوع کاربرد و محل استفاده

نوع مصرف لوله نیز بر طول عمر آن اثرگذار است. به عنوان مثال، لوله‌ای که برای شبکه گازرسانی به کار می‌رود، باید فشار و دمای متفاوتی را نسبت به لوله مخصوص انتقال آب یا فاضلاب تحمل کند. همچنین تماس مداوم با مواد شیمیایی یا محیط‌های اسیدی می‌تواند باعث کاهش عمر مفید شود.

 ۴. شرایط محیطی و دمای کارکرد

دمای محیط یکی از پارامترهای کلیدی در ماندگاری لوله پلی اتیلن است. آزمایش‌ها نشان داده‌اند که در دمای استاندارد ۲۰ درجه سانتی‌گراد، طول عمر متوسط لوله‌های پلی اتیلن حدود ۵۰ سال است. اما اگر دمای محیط افزایش یابد یا لوله در معرض تابش مستقیم خورشید قرار گیرد، روند پیرشدگی پلیمر تسریع شده و عمر مفید کاهش می‌یابد. استفاده از لایه‌های ضد UV یا دفن صحیح لوله در زیر خاک می‌تواند از این آسیب‌ها جلوگیری کند.

 ۵. فشار و بارهای واردشده

فشار داخلی سیال عبوری و همچنین نیروهای خارجی مانند عبور وسایل نقلیه از روی مسیر لوله، تأثیر زیادی بر دوام آن دارند. لوله‌هایی که برای مسیرهای پررفت‌وآمد نصب می‌شوند باید دارای کلاس فشاری بالاتری باشند تا در برابر بارهای دینامیکی مقاومت کافی داشته باشند. در غیر این صورت، ترک‌های ریز در طول زمان می‌تواند منجر به شکست لوله شود.

جمع‌بندی

در مجموع، لوله‌های پلی اتیلن باکیفیت و استاندارد، در صورتی که با رعایت اصول فنی نصب و در شرایط محیطی مناسب استفاده شوند، می‌توانند بیش از نیم قرن بدون افت عملکرد دوام بیاورند.
عمر طولانی، وزن سبک، مقاومت در برابر خوردگی و هزینه نگهداری پایین، همگی باعث شده‌اند این نوع لوله‌ها در پروژه‌های شهری، صنعتی و کشاورزی به یکی از انتخاب‌های اصلی تبدیل شوند.

منبع: تکنوپایپ